27 czerwiec: Święty Cyryl Aleksandryjski, biskup i doktor Kościoła
Tekst Ewangelii Mt 5,13-19
„Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi”
Komentarz do Ewangelii
Dziś czcimy św. Cyryla z Aleksandrii (ok. 370/80–444), znanego jako „strażnik dokładności” (ze względu na jego wierność wierze) oraz „pieczęć Ojców” (za wierność Tradycji Kościoła). Cyryl już jako młody człowiek obrał drogę życia kościelnego i otrzymał solidne wykształcenie. Po śmierci swojego wuja Teofila (biskupa Aleksandrii), Cyryl — jeszcze bardzo młody — został w roku 412 wybrany biskupem wpływowego Kościoła aleksandryjskiego i przez 32 lata kierował nim z wielką stanowczością.
Wierny Tradycji, Cyryl z Aleksandrii stanowczo sprzeciwił się biskupowi Konstantynopola, Nestoriowi, który wolał nazywać Maryję „Matką Chrystusa” zamiast „Matką Boga” — tytułu głęboko zakorzenionego w ludowej pobożności. Nestorios chciał tak mocno podkreślić człowieczeństwo Chrystusa, że oddzielił je od Jego boskości, jakby Jezus był dwiema osobami. Sobór Efeski w 431 roku odsunął Nestoriusza od urzędu.
— Święty Cyryl z Aleksandrii był niestrudzonym i niezłomnym świadkiem Jezusa Chrystusa, Wcielonego Słowa Bożego, podkreślając przede wszystkim Jego jedność: «Jeden jest Syn, jeden jest Pan Jezus Chrystus — zarówno przed, jak i po Wcieleniu».